Σκύλος χωρίς λουρί

Παρατηρώντας καθημερινά ανθρώπους με τους σκύλους τους να κάνουν τη βόλτα τους χωρίς λουρί με ώθησε στο να γράψω δύο - τρεις σκέψεις για αυτό. Ρωτώντας αρκετούς γιατί επιλέγουν να κάνουν κάτι τέτοιο, η κυρίαρχη απάντηση είναι ότι πιστεύουν πως ο σκύλος τους δεν ευχαριστιέται τη βόλτα με λουρί μιας και δεν έχει τη δυνατότητα να τρέξει και να παίξει. Αυτό είναι πραγματικότητα αλλά ...

Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των σκύλων δεν έχει μάθει την επαναφορά (recall) και η συνηθέστερη εξέλιξη της βόλτας είναι ο χειριστής να φωνάζει το όνομα του σκύλου ενώ αυτός απομακρύνεται χωρίς καμία διάθεση να επιστρέψει. Στη συνέχεια ο χειριστής αναγκάζεται να κυνηγήσει το σκύλο του. Επειδή οι φίλοι μας είναι πιο γρήγοροι, χάνονται κάπου στο πάρκο ή αλλού, ακολουθώντας οσμές ή άλλα ερεθίσματα. Σημαντικός παράγοντας βέβαια είναι ο τόπος που συμβαίνουν τα παραπάνω. Η εμπειρία μου είναι σχετικά ενδεικτική μιας και χρησιμοποιώ 6-7 τοποθεσίες για την εκτόνωση του δικού μου σκύλου αλλά και επισκέπτομαι αρκετά πάρκα και γειτονιές κατά τα μαθήματα που παραδίδω. Είναι διαφορετικό να αφήσεις το σκύλο σου χωρίς λουρί σε ένα πάρκο, σε ένα περιφραγμένο χώρο, στο βουνό ή στην Πατησίων.

Οι κίνδυνοι σε κάθε περίπτωση είναι διαφορετικοί αλλά υπαρκτοί.

Καταρχάς, το νομικό πλαίσιο είναι ξεκάθαρο και το άρθρο 46 του νόμου 4235/2014 αναφέρει σχετικά με τις υποχρεώσεις του κηδεμόνα του σκύλου :για την αποφυγή ατυχημάτων υποχρεούται κατά τη διάρκεια του περιπάτου να κρατάει το σκύλο του δεμένο και να βρίσκεται σε μικρή απόσταση από αυτόν.

Τώρα, ας δούμε μερικά πράγματα πέρα του νόμου.

Εφόσον ο σκύλος μας είναι χωρίς λουρί, η εποπτεία μας δεν είναι επαρκής.Οι περιπτώσεις φόλας, όταν ο κηδεμόνας αδυνατεί να προφυλάξει το σκύλο του είναι αμέτρητες. Επιπλέον, χωρίς τη σιγουριά του λουριού, ένας σκύλος μπορεί να εκτεθεί σε κίνδυνο ατυχήματος με αυτοκίνητο ή άλλα μεταφορικά μέσα εφόσον είμαστε σε αστικό περιβάλλον. Ακόμα, άλλα σκυλιά, επιθετικά ή φοβικά, με ή χωρίς λουρί, είναι εύκολο να εμπλακούν σε σκυλοκαβγά με δυσάρεστες συνέπειες. Τέλος, η απώλεια του σκύλου μας.

Στην άλλη πλευρά, υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται τα σκυλιά και με το να αφήνουμε το σκύλο μας ελεύθερο, τους δημιουργούμε πρόβλημα εφόσον βρισκόμαστε σε δημόσιο χώρο. Επιπρόσθετα, μικρά παιδιά με την άγνοια κινδύνου που τους διακρίνει, καθώς και ηλικιωμένοι άνθρωποι με όλες τις δυσκολίες της τρίτης ηλικίας, είναι οι πλέον ευάλωτοι εφόσον ένας σκύλος τρέχει ελεύθερα στο ίδιο περιβάλλον.

Λύσεις υπάρχουν και είναι αρκετές ώστε να ικανοποιήσουν τους περισσότερους.

Αρχικά, η χρήση ενός προσαρμοζόμενου οδηγού (Flexi leash). Υπάρχουν στην αγορά οδηγοί που προσαρμόζονται και έχουν μήκος 3, 5 ή και 10 μέτρα. Είναι κάτι που μας δίνει μια επιπλέον ευελιξία στην “ελευθερία” που παρέχουμε στο σκύλο μας.

Αν αυτό δε μας αρκεί τότε μπορούμε να φτιάξουμε ένα οδηγό που να έχει το μήκος που θέλουμε. Χρησιμοποιώντας ένα κοινό σχοινί, αρκετά χοντρό όμως ώστε να μη μπορεί να το κόψει ο σκύλος μας, φτιάχνουμε το δικό μας οδηγό. Αυτού του τύπου οι οδηγοί είναι περισσότερο χρήσιμοι για βόλτες στο βουνό, σε μεγάλα πάρκα και γενικά για περιοχές εκτός αστικού ιστού. Μας δίνει τη δυνατότητα να έχουμε αρκετά μέτρα περιθώριο για να μαζέψουμε το σκύλο μας σε περίπτωση που εμφανιστεί στο περιβάλλον κάποιο ερέθισμα που μπορεί να απομακρύνει το σκύλο μας.

Αν βρισκόμαστε σε πόλη και δεν έχουμε πρόσβαση σε πάρκα και βουνά τότε μπορούμε να βρούμε ένα περιφραγμένο χώρο, όπως αλάνες ή εγκαταλειμμένα γηπεδάκια του μπάσκετ, να επιλέξουμε κατάλληλες ώρες που δε χρησιμοποιούνται από άλλους και εκεί να ασκήσουμε και να εκτονώσουμε το σκύλο μας.

Μαζί με τα παραπάνω η εκπαίδευση του σκύλου μας στην επαναφορά (recall) είναι το πιο σημαντικό κομμάτι στη διάδρασή μας. Τι να το κάνεις αν ο σκύλος ξέρει το κάτω, το ξάπλα και το μείνε αλλά δεν ακούει στο έλα.

Η επαναφορά (recall) είναι η συμπεριφορά που δίνουμε τη μεγαλύτερη προσοχή κατά την εκπαίδευση. Αυτό ξεκινάει από τη στιγμή που πάρουμε το σκύλο στο σπίτι μας και από την ηλικία των 2 μηνών ακόμα. Όπως όλες οι συμπεριφορές που μαθαίνουμε στο σκύλο μας, πρέπει να περάσει από διάφορα στάδια για να φτάσουμε να έχουμε την απόλυτη επαναφορά (solid recall). Είναι διαφορετικό να ζητήσουμε από το σκύλο μας να έρθει όταν είμαστε στο σαλόνι και διαφορετικό όταν τα ερεθίσματα γύρω του είναι δυνατά (πχ γάτες, άλλα σκυλιά κλπ).

Ανάλογα με τη φυλή και το χαρακτήρα του σκύλου μας, η εκπαίδευση της απόλυτης επαναφοράς μπορεί να διαρκέσει από 2 μήνες μέχρι και 1,5 χρόνο!

Μερικές συμβουλές για όσους κάνουν το λάθος να αφήνουν το σκύλο τους χωρίς λουρί και χωρίς να έχουν φτιάξει προηγουμένως τη συμπεριφορά της επαναφοράς.

1. Αν δεις ότι όταν τον φωνάζεις να επιστρέψει, αυτός δε σου δίνει σημασία τότε μην ξεκινήσεις να τον κυνηγάς. Αν και είναι κάτι που μας βγαίνει αυθόρμητα, είναι πολύ λάθος μιας και ο σκύλος μας το αντιλαμβάνεται σαν παιχνίδι που εσύ τον κυνηγάς και αυτός σου ξεφεύγει.
2. Γνωρίζοντας τι θέλει περισσότερο ο σκύλος μας, συνήθως φαγητό ή παιχνίδι, το έχουμε πάντα μαζί και το χρησιμοποιούμε σαν δόλωμα για να τον προσελκύσουμε. Το φανερώνουμε και ταυτόχρονα απομακρυνόμαστε ώστε να μας κυνηγήσει αυτός.
3. Το σημαντικότερο όλων είναι ότι ακόμα και αν κυνηγάς το σκύλο σου 2 ώρες και αυτός δεν έρχεται, όταν αυτός έρθει ή εσύ καταφέρεις να τον πιάσεις τελικά, ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ μην τον μαλώσεις. Αυτό θα διδάξει στο σκύλο σου την επόμενη φορά να προσπαθήσει περισσότερο για να μην τον πιάσεις ώστε να γλυτώσει την κατσάδα.