Μέχρι τον πλήρη εμβολιασμό του κουταβιού μας

Διαβάζουμε στο living with dogs από την κτηνίατρο, Σοφία Σαββίδου.

Ο εμβολιασμός των κουταβιών ξεκινά ιδανικά αμέσως μετά τον απογαλακτισμό τους, σε ηλικία 6-7 εβδομάδων. Ωστόσο, τα κουτάβια που δεν έλαβαν πρωτόγαλα καλό θα ήταν να εμβολιαστούν από την 4η ακόμη εβδομάδα της ζωής τους, καθώς δεν έχουν αποκτήσει μητρική ανοσία από το πρωτόγαλα, αντισώματα δηλαδή που θα τα προστατεύσουν από λοιμογόνες ασθένειες.

• Το πρώτο εμβόλιο που γίνεται κατά μέσο όρο στην ηλικία των 6 εβδομάδων, είναι το διπλό για την παρβοεντερίτιδα (τύφο), λοιμώδες νόσημα που ομοιάζει με την οξεία γαστρεντερίτιδα στον άνθρωπο.Το δεύτερο σκέλος του εμβολίου περιλαμβάνει τον ιό της νόσου του Carre (μόρβα), συγγενή με αυτόν της ιλαράς στον άνθρωπο.
• Ακολουθεί ο δεύτερος εμβολιασμός σε ηλικία 8-9 εβδομάδων με το πενταπλό εμβόλιο για τα νοσήματα της παρβοεντερίτιδας, νόσου του Carre, λοιμώδους ηπατίτιδας, λοιμώδους τραχειοβρογχίτιδας και της λεπτοσπείρωσης.
• Η επανάληψη αυτού του εμβολίου γίνεται την 12η και 16η εβδομάδα της ζωής του κουταβιού, με μεσοδιαστήματα δηλαδή 3-4 εβδομάδων.
• Το εμβόλιο της λύσσας γίνεται μία φορά στην ηλικία των 12-16 εβδομάδων και επαναλαμβάνεται όπως και το πενταπλό σε ένα χρόνο. Ακολουθούν αναμνηστικοί ετήσιοι εμβολιασμοί.

Πηγή: www.livngwithdogs.gr

Οι περισσότεροι κτηνίατροι συμβουλεύουν τους κηδεμόνες να κρατήσουν το κουτάβι τους στο σπίτι μέχρι να ολοκληρώσει το κύκλο εμβολίων του. Αυτό συνήθως διαρκεί 4 εβδομάδες όπως διαβάζουμε στο προηγούμενο άρθρο.

Αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο αγκάθι στην συνεργασία κτηνιάτρων με εκπαιδευτές.

Ο σκοπός αυτής της προτροπής είναι όπως είδαμε, η αποφυγή μόλυνσης του σκύλου. Από την άλλη, συμπεριφορικά, το να μείνει ένα κουτάβι ή ένας νεαρός σκύλος 4 εβδομάδες στο σπίτι είναι μεγάλο λάθος και πιθανότατα ανεπανόρθωτο.

Από το πρώτο μήνα μέχρι τον τέταρτο, είναι η σημαντικότερη φάση της κοινωνικοποίησης του σκύλου. Από τον δεύτερο μήνα το κουτάβι μπορεί να έρθει στο σπίτι με τον άνθρωπό του και τότε αρχίζει η ουσιαστική επαφή του με τα ερεθίσματα γύρω του.

Είναι πολύ σημαντικό να έχει πληθώρα ερεθισμάτων τόσο με άλλα ζώα όσο και με ανθρώπους, ώστε να σχηματίσει θετικές εντυπώσεις για τον κόσμο και τα άλλα έμβια όντα. Αν αυτό το στάδιο κοινωνικοποίησης γίνει σωστά, τότε το κουτάβι θα γίνει ένας σκύλος με αυτοπεποίθηση και χωρίς στρες.

Οι εμπειριες ή η έλλειψη αυτών, στους πρώτους μήνες στη ζωή των σκύλων (αλλά και των ανθρωπων), μένουν μαζί τους για πάντα.

Η εκμάθηση της τουαλέτας ίσως είναι το μικρότερο κακό.

Το δυσκολότερο κομμάτι είναι όταν βγει από τη προστατευτικη φούσκα του σπιτιού στο πραγματικό κόσμο και κληθεί να αλληλεπιδράσει με όλα αυτά τα ερεθίσματα. Τότε παρατηρούμε συνήθως καχυποψία, φοβίες ή/και υπέρμετρο ενθουσιασμό που εκδηλώνονται με γαβγίσματα, κατεβασμένη ουρά, τάσεις αποφυγής ή "επιθετικότητας".

ΥΓ Αν κρατάτε το σκύλο μακριά από σκυλοπαρκα, άλλους σκύλους και εστίες με περιττώματα, τότε έχετε αποφύγει ήδη το κίνδυνο να αρρωστήσει το κουτάβι. Κάτι το οποίο κανείς δε μπορεί να αποκλείσει ακόμα και αν ακολουθήσετε την οδηγία του κτηνιάτρου, μιας και πχ τα παπούτσια μας ή και εμείς οι ίδιοι είμαστε φορείς μικροβίων από τον "εξω" κόσμο.